Που διεκδικεί 11.000 ευρώ από το αφεντικό του για εργατικό ατύχημα
scroll for english
Ο Ιμ. βρίσκεται στην Ελλάδα εδώ και 12 χρόνια, και καθώς απέκτησε όλα τα νομιμοποιητικά έγγραφα, ζει και εργάζεται ανελλιπώς σε διαφορετικές ελληνικές επιχειρήσεις. Αφού βίωσε στο πετσί του το ρατσισμό και το φασισμό, τελικά έμεινε στην Ελλάδα και συνέχισε να παλεύει και να εργάζεται, για να στηρίξει τον ίδιο και την οικογένειά του, που βρίσκεται στο Πακιστάν.
Ο Ιμ. εργαζόταν σε μηχανουργείο στον Πειραιά, οδός Γραβιάς αρ. 3Α,, στην ατομική επιχείρηση της Βασιλικής Σκευάκη, και συγκεκριμένα στην ηλεκτροκόλληση, οξυγονοκόλληση, χειρισμό στράντζα και ψαλιδιού, δηλαδή ως εργάτης μηχανουργός, εργατοτεχνίτης/μηχανοτεχνίτης. Στις 11/1/2023 και ώρα περίπου 11.00 ο Ιμ., ενώ κουβαλούσε μεταλλική λαμαρίνα βάρους περίπου 90 κιλών (εργασία που είχε εκτελέσει κατ’επανάληψη εκείνη την ημέρα), υπέστη σοβαρό τρυματισμό στον ώμο, με αποτέλεσμα να υποβληθή στις 18/5/2023 σε χειρουργείο στο νοσοκομείο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ. Αμέσως μετά το εργατικό ατύχημα, η απάντηση της εργοδοσίας ήταν να απολύει, να επαναπροσλαμβάνει και να ξανααπολύει τον Ιμ., κάθε φορά χωρίς προειδοποίηση.
Οι επισφαλείς και επικίνδυνες συνθήκες διεξαγωγής της εργασίας στην εν λόγω επιχείρηση τελούν σε άμεση αιτιώδη συνάφεια με το εργατικό ατύχημα σε βάρος του. Η εργοδοσία αρνείται μέχρι σήμερα να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη.
Ο Ιμ. ζητάει με αγωγή ενάντια στην εναγόμενη ιδιοκτήτρια της επιχείρησης, αφενός οφειλές από μη καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών λόγω διαφοράς στον μισθό, εκ του ότι τον πλήρωνε παράνομα ως ανειδίκευτο παρότι εκτελούσε εξειδικευμένη εργασία, αφετέρου χρηματική ικανοποίηση λόγω της βλάβης που υπέστη, με ευθύνη της εργοδοσίας, από το εργατικό ατύχημα. Οι απαιτήσεις αυτές ανέρχονται σε συνολικό ύψος περί τα 11.000 ευρώ.
Ο Ιμ. μας βρήκε μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και ύστερα από προτροπή ενός αλληλέγγυου, που του πρότεινε να αναφερθεί σε εμάς για το πρόβλημά του.
Ο Ιμ. δεν αποφάσισε να διεκδικήσει το δίκιο του τυχαία. Η απόφαση αυτή είναι αποτέλεσμα συσσωρευμένης καταπίεσης και εργατικής συνείδησης. Γίνεται σε μια εποχή που παρατηρούμε μια αυξημένη εργατική διεκδικητικότητα των μεταναστών/στριών. Από την E-food και τη Wolt μέχρι την Gi Express και την Teleperformance, οι αγώνες της πολυεθνικής εργατικής τάξης εντείνονται κόντρα σε κάθε προσπάθεια αποσιώπησης και αορατοποίησης, που έχει επιβληθεί όχι μόνο από τα ΜΜΕ αλλά και από το ρατσισμό της ελληνικής κοινωνίας, που φτάνει μέχρι και το πολιτικό κίνημα. Την ίδια ώρα, το ελληνικό και πολυεθνικό κεφάλαιο, μαζί με την πολεμική του μηχανή, αναδιαρθρώνεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του ελλαδικού χώρου, από το λιμάνι του Πειραιά και τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά-Ελευσίνας μέχρι την Αθήνα, τη Κρήτη, την Αλεξανδρούπολη και τα νησιά.
Καθώς ο πόλεμος εντείνεται διεθνώς, με την Ελλάδα να βρίσκεται στην αιχμή του δόρατος των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων της Δύσης, έχοντας γεμίσει στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστριών και στρατιωτικές βάσεις πολεμικών επιχειρήσεων, οι αγώνες μεταναστών/στριών- ρομά – μπαλαμών σε εργασιακούς χώρους και γειτονιές, πρέπει να συναντήσουν τους άλλους κοινωνικούς αγώνες, απέναντι σε όλα τα συστήματα καταπίεσης και στον καπιταλισμό, το ρατσισμό, την πατριαρχία.
Για αυτό στηρίζουμε τον πακιστανό εργάτη Ιμ. και όλους/ες τους/τις μετανάστες/στριες εργαζόμενους/ες, απέναντι στην τρομοκρατία των αφεντικών.
ΖΟΥΜΕ ΜΑΖΙ, ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΜΑΖΙ, ΝΤΟΠΙΕΣ – ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΤΣΑΚΙΖΟΥΜΕ ΝΑΖΙ
Solidarity with Pakistani worker Im.
Who claims 11,000 euros from his boss for a work accident
Im. has been in Greece for 12 years, and as he obtained all the legalization documents, he has been living and working continuously in different Greek businesses. After experiencing racism and fascism, he finally stayed in Greece and continued to fight and work, to support himself and his family, who are in Pakistan.
Imran worked in a machine shop in Piraeus, Gravias street no. 3A,, in the sole proprietorship of Vasiliki Skevakis, specifically in electrowelding, oxygen welding, strand and scissor handling, i.e. as a machinist, foreman/machinist. On 11/1/2023 at about 11.00 a.m. Im., while carrying a metal sheet weighing about 90 kg (a task he had performed repeatedly that day), suffered a serious injury to his shoulder, resulting in his submission on 18/5/2023 in the operating room at EVANGELISMOS hospital.
Immediately after the workplace accident, the employer’s response was to fire, rehire and fire Im. again, each time without warning. The unsafe and dangerous working conditions in the company in question are directly causally related to the occupational accident at his expense. The employer refuses to this day to take any responsibility.
Im. is seeking a lawsuit against the defendant owner of the business, on the one hand, for debts due to non-payment of accrued wages due to a difference in salary, from the fact that she paid him illegally as an unskilled person even though he was performing specialized work, on the other hand, monetary satisfaction due to the damage he suffered, under the employer’s responsibility , from the work accident. These claims amount to a total of around 11,000 euros.
Im. found us through social media, and at the prompting of a sympathizer, who suggested he report his problem to us.
Im. did not decide to assert his right by accident. This decision is the result of accumulated oppression and labor consciousness. It takes place at a time when we observe an increased labor assertiveness migrants. From E-food and Wolt to Gi Express and Teleperformance companies, the struggles of the multinational working class are intensifying against every attempt to silence and invisibility, which has been imposed not only by the media but also by the racism of Greek society, which reaches even the political movement. At the same time, Greek and multinational capital, together with its war machine, is being restructured throughout the length and breadth of Greece, from the port of Piraeus and the shipyards of Skaramangas-Elefsina to Athens, Crete, Alexandroupoli and the islands.
As the war intensifies internationally, with Greece at the spearhead of Western imperialist interventions, having filled migrant concentration camps and military bases for military operations, migrant/Roma-Balama struggles in workplaces and neighborhoods must meet the other social struggles, against all systems of oppression and capitalism, racism, patriarchy. That is why we support the Pakistani worker Imran and all the immigrant women workers against the terrorism of the bosses.
WE LIVE TOGETHER, WE WORK TOGETHER, LOCALS-MIGRANTS WE CRUSH NAZIS
