Home

Ανταπόκριση από την παρέμβασή μας στο camp του Σχιστού την Δευτέρα 14/11.

Οταν φτάσαμε στο καμπ (15 περίπου άτομα) μας περίμεναν ήδη 4 αυτοκίνητα ΟΠΚΕ και αρκετοί ασφαλίτες.
Ακούσαμε μουσική σε πολλές γλώσσες, μοιράστηκαν κείμενα και πετάχτηκαν τρικάκια και διαβάστηκαν τα κείμενα με τα αιτήματα, ενώ φτιάξαμε πολύγλωσσο πανό. Συζητήσαμε με άτομα που ζουν στο camp, τα οποία μας επισήμαναν για άλλη μια φορά ποσό δύσκολα είναι τα πράγματα με το φαγητό να μην τρώγεται και την πρόσβαση στην ιατρονοσηλευτική περίθαλψη να είναι ανύπαρκτη. Επισης μας ειπαν ότι έχουν αναγκες σε κουβερτες καθως μπαίνει ο χειμωνας και τα πράγματα θα γίνουν ακόμη πιο δύσκολα. Γεμισαμε οργη όταν συνηδητοποιησαμε την φασιστική αναβάθμιση των πρακτικών που συντελούνται στις πύλες των καμπ όταν εκ μερους των σεκιόυριτι δεν επιτράπηκε η εισοδος στους ανθρωπους που είχαν πάρει τα πολιτικά κείμενα που είχαμε μοιράσει.
Η πρακτική αυτή στοχεύει ξεκάθαρα στην πολιτική και κοινωνική απομόνωση των μεταναστριών του camp.
Για άλλη μια φορά δεν μας επιτράπηκε η επίσκεψη στον j., τον μετανάστη για τον οποίο είχαμε κάνει κάλεσμα για στήριξη λόγω της παραπληγίας που αντιμετωπίζει με μηδαμινή πρόσβαση σε παροχές - και τον συγκάτοικο του. Για καλή μας τύχη, μετά από 4 ώρες, δυο πιτσιρίκια διαμένοντα στο καμπ το πήρανε πανω τους, βρήκανε το κοντέινερ που διαμένει ο j και ο συγκάτοικος του και τους βοήθησαν να έρθουν οι ίδιοι έξω από το καμπ ώστε να τους συναντήσουμε. Μιλήσαμε μαζί τους τους είπαμε ότι θα ειμασυε εδώ να παλεύουμε μαζί τους. Μας ειπαν ότι το θεωρούν πολυ σημαντικό καθως αισθάνονται ξεχασμένοι και αβοήθητοι από όταν μεταφέρθηκαν εκβιαστικά από το καμπ του Ελαιώνα στο καμπ του Σχιστού.
Όταν 2 από εμας πήγαμε να τους βοηθήσουμε να γυρίσουν στο δωμάτιο τους τα σεκιουριτι μας αρνήθηκαν κατηγορηματικά και με απάνθρωπο ύφος οποιαδήποτε είσοδο. Μάλιστα επιμένανε να απομακρυνθούμε αρκετά και μόνο τότε θα αναλάμβαναν αυτοί την μεταφορά των φίλων μας στο δωμάτιο τους. Για χάρη των φίλων μας που κρυώνανε καθως είχε νυχτώσει απομακρυνθήκαμε τόσο όσο φωνάζοντας αλληλέγγυα συνθήματα σε διάφορες γλώσσες. Τότε συνηδητοποιησαμε ότι τα σεκιουριτι φορέσανε γάντια για να ακουμπήσουν τα αναπηρικά αμαξίδια και τους βρίσαμε αναλόγως. Η εικόνα με σεκιούριτι και μπάτσους να φοράνε γάντια δεν είναι πρώτογνωρη. Αυτός είναι ο κανονικοποιημένος ρατσισμός που βιώνουν τα μεταναστά όταν το κράτος τα αντιμετωπίζει και ως υγειονομική απειλή. Επίσης μας θυμίζει το κοντινό 2012 και το κυνήγι οροθετικών επι Λοβέρδου οπου κατά την διάρκεια αυτής της κτηνωδίας τα χέρια του κράτους ( μπάτσοι και σιχαμένα υγειονομικά) φορούσαν γάντια κατά οποιαδήποτε συναναστροφή τους με τις οροθετικές αδερφες μας.

Η κανονικοποιημένη αυτή βαρβαρότητα δεν θα περάσει. Θα συνεχίζουμε να επισκεπτόμαστε συστηματικά τα καμπς χτίζοντας ξανά σχέσεις με όσα ζούνε καιρό εκεί ή μεταφέρθηκαν πρόσφατα εκβιαστικά από το κεντρο της Αθήνας και παλεύουμε δίπλα τους και μάζι τους μέχρι να κάψουμε μια για πάντα τα στρατόπεδα μεταναστριών, για ανοιχτά σύνορα και ελεύθερη μετακίνηση για όλα, χαρτιά για όλα, ισότιμη πρόσβαση στην υγεία την εκπαίδευση και την εργασία και αξιοπρεπή στέγαση για όλα. ... See MoreSee Less